توضیحات

آنتونیو ویوالدی درکنار هندل ، باخ، گلوک چهار رکن اصلی موسیقی باروک هستند. موسیقی اشرافی ، پرتجمل ، نخبه گرا با نگاهی همیشگی به آسمان برای جست وجوی خداوند . تمامی سرچشمه های این هنر چه در نقاشی ، معماری ، ادبیات یا موسیقی سرانجام به الوهیت منتهی می شود.

این دوران که بطور تقریبی از ۱۶۰۰ تا ۱۷۵۰ طول می کشد دوران بنیانی موسیقی کلاسیک است . چیماروزا، اسکارلاتی، تلمان، آلبینونی و مونته وردی تنها چند نمونه از آهنگسازان این دوره طلایی هستند. دراین دوران سازهای موسیقی تکمیل شدند. خانواده های سازی ( آماتی ـ گوارندیوس ـ استرادیواریوس ) پابه عرصه وجود نهادند و موسیقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اصطلاحات موسیقی ، موومان ها ، تمپوها ، هارمونی ها، آرپژها همه و همه محصول این دوران پرشکوه است.

گروه نیپاز با مدت ها سعی و تلاش توانسته است تعداد 40 سی دی از کنسرت ها و اپراهای مختلفی که در سراسر دنیا از آثار این موسیقیدان بزرگ انجام شده است را گرد هم آورد .

تمامی این کنسرت ها توسط بزرگترین و معروفترین گروهها انجام شده است. ما بر آن شدیم تا برای اولین بار در ایران مجموعه ای ارزشمند از آثار وی را برای شما فراهم کنیم تا شما علاقه مندان به موزیک کلاسیک را خشنود کرده باشیم .

در ادامه مطلب زندگی نامه این شخص و در انتها لیست موارد موجود در این محصول را برای شما ذکر کرده ایم .

آنتونیو لوچو ویوالدی ( به ایتالیایی : Antonio Lucio Vivaldi ) ( زاده ۴ مارس ۱۶۷۸ – درگذشته ۲۸ یا ۲۷ ژوئیه ۱۷۴۱) کشیشی ونیزی ، یکی از مشهورترین آهنگسازان دوران باروک و ویلنیستی چیره‌دست بود. او به « کشیش مو قرمز » ( به ایتالیایی: Il prete rosso ) نیز مشهور بوده است .

آنتونیو لوچیو ویوالدی در ۴ مارس ۱۶۷۸ در ونیز پایتخت جمهوری ونیز به دنیا آمد. او به دلیل خطری که تهدید به مردنش می‌کرد توسط یک قابله و در خانه‌اش غسل تعمید داده شد که البته دلیل این خطر معین نشده‌است اما احتمالاً ضعف جسمانی کودک و یا زمین لرزه‌ای که در آن روز باعث لرزش شهر شده بود علت این غسل غیر رسمی بود و غسل رسمی ویوالدی تا دو ماه پس از تولدش انجام نشد . پدر شجوانی باتیستا تا قبل از آنکه به عنوان یک ویلنیست حرفه‌ای شناخته شود ، به آرایشگری می‌پرداخت. او ابتدا نواختن ویلن را به پسرش آموخت و سپس همراه او در سراسر ونیز به کنسرت دادن پرداخت . جوانی باتیستا یکی از اعضای Sovvegno dei musicisti di Santa Cecilia که می‌توان گفت اتحادیه‌ای برای موسیقیدانان و آهنگسازان محسوب می‌شد، بود. رییس این انجمن جوانی لگرنتزی maestro di cappella در بازیلیکای سن مارکو و یکی از آهنگسازان اولیه دوران باروک بود و ازاین رو احتمال دارد که آنتونیوی جوان اولین درس‌هایکمپوزیسون خود را از او گرفته باشد. این احتمال می‌رود که پدر ویوالدی نیز خود یک آهنگساز بوده باشد . در ۱۶۸۸ اپرایی تحت عنوان la fedelta sfortuna توسط شخصی به نام جوانی باتیستا روسی (Giovanni Battista Ross i ) نوشته شده بود و این همان نامی است که پدر ویوالدی در انجمن موسیقیدانان سنتا چچیلیا بکار می‌برد ( او به دلیل رنگ قرمز موهایش که یکی از مشخصه‌های این خانواده بود از کلمه rosso (قرمز) استفاده می‌کرد .)

ویوالدی از یک بیماری که او آن را سفت شدن چانه می‌نامید رنج می‌برد هرچند که این مشکل او را از ویلن نواختن و آهنگسازی باز نداشت . ویوالدی در ۱۵ سالگی ( ۱۶۹۳ ) شروع به یادگیری درس‌های کشیشی کرد . در ۱۷۰۳، در ۲۵ سالگی رسما به جامه کشیشان در آمد و از چندی پس از آن به «کشیش قرمز» نامی که احتمالاً به دلیل رنگ موهایش به او اطلاق می‌شد، مشهور شد.

مدت کوتاهی بعد ، در ۱۷۰۴ او به دلیل وضع نامناسب سلامتی اش از شرکت در جشن مَس مقدس انصراف داد و در اواخر سال ۱۷۰۶ از مقام کشیشی استعفا داد .

ویوالدی در ۱ دسامبر ۱۷۰۳ به سمت استادی ویلن پرورشگاهی در ونیز که Ospedale della pietà نام داشت، برگزیده شد. هدف این موسسه دادن سرپناه و تعلیم و تربیت به کودکان یتیم و بی سرپرست بود . پسران در این یتیم خانه پیشه‌ای را می‌آموختند و در ۱۵ سالگی مجبور به ترک آنجا بودند . دختران تحت آموزش‌های موسیقایی قرار می‌گرفتند که مستعدترین آن‌ها به عضویت ارکستر و گروه کرمشهور این پرورشگاه در می‌آمدند .

ویوالدی بسیاری از کنسرتوها ، کانتات‌ها و قطعات مذهبی خود را برای کودکان این پرورشگاه تصنیف کرده‌است . او در ۱۷۰۱ علاوه بر آموزش ویلن وظیفه آموختن ویولا آلینگلزه را نیز عهده‌دار شد .

روابط ویوالدی با هیئت مدیره اوسپداله اغلب تیره و تار بود . این هیئت مدیره وظیفه داشت هر سال یک رای گیری جهت مشخص شدن باقی ماندن یا نماندن یک معلم در سمت خود ، برگزار می‌کرد . به ندرت اتفاق می‌افتاد که هیئت مدیره به طور متفق‌القول رای مثبت به ویوالدی بدهد که سرانجام او در ۱۷۰۹شغل خود را به خاطر ۷ رای مخالف در برابر ۶ رای موافق از دست داد . اما پس از یک سال او از طرف اوسپداله دوباره فراخوانده شد ؛ قطعا هیئت مدیره اوسپداله در این مدت به ارزش ویوالدی پی برده بود . او در ۱۷۱۳ مسئول فعالیت‌های موسیقایی موسسه شد .

در خلال این سال‌ها بود که ویوالدی بسیاری از قطعات خود را که شامل بسیاری از اپراها و کنسرتوهای او می‌شود ، نوشت . در ۱۷۰۵ اولین مجموعه کارهایش را منتشر ساخت . اپوس ۱ او که متشکل است از ۱۲ سونات برای ۲ ویلن و باسو کونتینوئو. در ۱۷۰۹ مجموعه دوم او ( اپوس ۲ ) که ۱۲ سونات برای ویلن و باسو کونتینوئو بود منتشر گشت. مجموعه ۱۲ کنسرتو برای یک، دو و چهار ویلن و زهی‌هایش ( اپوس ۳ ) را که با نام لسترو آرمونیکو ( l’Estro Armonico ) در آمستردام در ۱۷۱۱ انتشار داد ، موفقیتی در کل اروپا برای او محسوب می‌شد و در ۱۷۱۴ بود که کلکسیون کنسرتوهای ویلن سولو و زهی ها (اپوس ۴) که لا استراواگانتزا ( La Stravaganza ) نام داشت، چاپ شد.

ویوالدی در فوریه ۱۷۱۱ همراه با پدرش به برشا، جایی که مجموعه استابات ماتر او اجرا شد، عزیمت کرد. به نظر می‌رسد که این قطعه با عجله نوشته شده باشد ، بخش زهی قطعه ساده‌است، موسیقی سه بخش اول در سه بخش بعدی تکرار شده است؛ با این حال این اثر از محتوای موسیقایی خوبی برخوردار بوده و از اولین شاهکارهای ویوالدی محسوب می‌شود.

او در ۱۷۱۸ شروع به مسافرت کرد. با وجود مسافرت‌های متعدد ویوالدی، پیتا از وی درخواست کرد که هر ماه دو کنسرتو برای ارکستر پرورشگاه بسازد و با آن‌ها تمرین کند. اسناد پیتا نشان می‌دهد که او بین سال‌های ۱۷۲۳ تا ۱۷۲۹، ۱۴۰ کنسرتو تصنیف نموده‌است.

اپرا در ونیز در اوایل قرن هجدهم عام ترین نوع موسیقی و سودآور ترین آن‌ها برای آهنگسازان بود . در این شهر سالن‌های اپرای زیادی برای نمایش عمومی وجود داشت . ویوالدی فعالیت خود را در زمینه اپرا اینگونه شروع کرد . اپرای نخست او با عنوان ottone in villa در ونیز اجرا نشد بلکه در ۱۷۱۳ در ویچنتزا به نمایش گذاشته شد . در آن سال ویوالدی به ونیز رفت و مدیر اپرای تئاتر سنت آنجلو شد یعنی همان جایی که اپرای Orlando finto pazzo خود را به اجرا گذاشت ؛ هرچند که این اپرا مورد استقبال عمومی قرار نگرفت تا آنجا که ویوالدی مجبور شد پس از دو هفته اجرای آن را متوقف کند و به جای آن، یکی دیگر از اپراهایش را که در گذشته اجرا شده بود به نمایش بگذارد . او در۱۷۱۵ Nerone fatto Cesare ( که هم اکنون گم شده‌است ) را عرضه کرد . موسیقی آن را هفت آهنگساز تنظیم کرده بودند که ویوالدی با تصنیف یازده آریا این گروه را رهبری می‌کرد ؛ در آن زمان این اپرا موفقیت زیادی را برای او به همراه آورد . ویوالدی در فصل بعدی تصمیم گرفت اپرای Arsilida regina di ponto را که به طور کامل خودش نوشته بود را اجرا کند.

در ۱۷۱۷ یا ۱۷۱۸ کار خوب دیگری به ویوالدی پیشنهاد شد که مقام مائسترو دی کاپلایی در کاخ شاهزاده فیلیپ فون هسن – دارمشتادت ، فرمانروای مانتوا بود . او سه سال در آن جا ماند و اپراهای بسیاری همانند تیتو مانلیو (RV ۷۳۸) را ساخت . او در ۱۷۲۱ به میلان ، جایی که درام روستایی “لا سیلیویاً ( RV ۷۳۴، گم شده ) را آفرید رفت و دوباره در سال پس از آن اوراتوریوی دیگری را نوشت. گام بزرگ دیگر او حرکت به رم در سال ۱۷۲۲ بود یعنی جایی که اپراهای او در سبکی نو مطرح شد و همان جایی که پاپ تازه بندیک سیزدهم ویوالدی را جهت نواختن موسیقی برای او فراخواند . در همین زمان‌ها بود که او کنسرتوهای آشنای چهار فصل را نوشت. بن‌مایه الهام آن‌ها شاید ییلاق پیرامون مانتوا بوده باشد . این کنسرتوها جنبش نویی در ادراک موسیقی به وجود آوردند . در آن‌ها او نهرهای روان ، آواز پرندگان ، پارس سگ‌ها ، وزوز حشره‌ها ، چوپان‌های جار زننده ، تندبادها ، رقاص‌های مست ، شب‌های خاموش ، چشم اندازهای یخ زده ، اسکی بازی کودکان بر روی یخ و آتش روشن کردن را به نمایش گذاشته‌است.

ویوالدی در مجموع حدود 550 کنسرتو تهیه کرد که از میان آنها حدود 250 مورد از آن برای ویلن بود. او همچنین در موسیقی با صدای انسان (Voca l ) مانند اپرا نیز بسیار فعال بود ، Vicenza از کاهای اپرایی بسیار معروف وی بود که در سال 1713 تهیه شد. او کارهای بسیاری برای bassoon ، ویلن سل ، ابوا و فلوت نیز دارد . از جمله افرادی بود که موسیقی برنامه ای را – شاید نا آگاهانه – مطرح کرد، چهارفصل او که بر اساس حال و هوای فصول سال تهیه شده بود از این دسته کارهای وی بودند که در حدود سال 1725 تهیه شد.

از لحاظ سبک کاری ویوالدی به دوران پایانی باروک تعلق دارد یعنی حدودا” سالهای 1680 تا 1750. جالب است بدانید این دوره، دوره پیشرفت های بزگ در علوم ریاضی و فیزیک بود چرا که بزرگانی چون پاسکال، نیوتن و لایبنیتز در این دوران می زیستند و گرایش به سبک جدید در علم رواج داشت و یقینا” دست آورد های باخ بی تاثیر از پیشرفت های علمی آن زمان نبوده است. در هر صورت چیره دستی ویوالدی در نواختن ویلن و زیبایی بیش از حد برخی کارهای او باعث شد تا باخ برخی از کنسرتوهای او را برای سازهای جدید دوباره تنظیم کند.

چهار فصل :

چهار فصل یک ست متشکل از 4 ویلون کنسرتو است که درسال 1723 توسط آنتونیو ویوالدی نوشته شده است .چهار فصل زیباترین اثر ویوالدی و مشهورترین کنسرتوی عصر باروک ** است . متن هر اثر گفته می شود که حکایت از زیبایی های یک فصل دارد مثلا فصل زمستان خاطره برف های نقره ای و تگرگ را در یاد انسان زنده میکند .

کنسرتو ها نخستین بار در سال 1725 به عنوان جزئی از دوازده کنسرتوی دیگر منشر شدند و 4 کنسرتوی اول این اثر را به نام یک فصل نام گذاری کردند . هر چهار اثر با ریتم هارمونی آهسته شروع شده و به تدریج تند میشود . مشهورترین اجرای عصر حاضر این اثر اجرای کنسرت فلارمونیک آلمان و به رهبری هربرت فون کارایان است .

جهان به شدت وامدار ویوالدی است. او برای صدسال به فراموشی سپرده شد و با کوشش کسانی همچون مندلسون، شومان و برامس جایگاه واقعی خود را یافت. سرنوشت باخ نیز چیزی جز این نبود . ویوالدی درسال ۱۷۴۱ در فقر و گمنامی رخت از جهان بربست و مشایعت کنندگانش شاگردان یتیمخانه بودند درحالی که بیش از هزار قطعه نوشته بود.

بیش از پانصد کنسرتو برای سازهای مختلف همچون ویولن ، ماندولین ، فلوت ، لوت ، ویلنسل ـ بیش از چهل اپراـ صدسونات ـ بیش از دویست آواز ـ قطعات بیشماری برای موسیقی مذهبی ـ کر و هر فرم دیگری که درآن زمان وجود داشت.

موسیقی ویوالدی غنای عجیبی دارد. روح رومانتیک وسودایی وگستره ای پهناور در روبرو از ملزومات موسیقی او هستند. ملودیها شفاف و روشن ، ارکستراسیون محکم و متنوع وموسیقی بشدت صادق و اثرگذار. شاهکار ویوالدی به آرای همگان چهارفصل است. چهارفصل ویوالدی محبوبترین قطعه تاریخ موسیقی کلاسیک است (نظرسنجی سال ۲۰۰۰) . قطعه ای بسیار تکنیکی وفنی و بشدت حسی، برای سلو ویولن به همراهی ارکستر زهی و ساز کلاوسن که به نوعی پدر پیانوهای امروزی است. قطعه ای در چهارموومان و دوازده بخش که بیانگر چهارفصل سال و دوازده ماه آن است. خود ویوالدی برهرماه شعری یا غزلی توصیفی تصنیف کرده است.

ویوالدی امکانات سازهای زهی را به خدمت القای احساسات انسانی و توصیف هرآنچه که در طبیعت است گذاشته است. او می خواسته یک سال را که همه سالهای زندگی آدمی نیز هست به زبان موسیقی بیافریند. اجراهای چهارفصل بسیار متنوعند. از اجرای نفیس ای میوزیچی یا زوبین مهتا تا اجرای بد بوداپست، ژاپن و انگلستان.

Tracklist

CD 01 Violin Concertos Op. 8 Nos. 1-7

CD 02 Violin Concertos Op. 8 Nos. 8-12

The English Concert, Trevor Pinnock

CD 03 LEstro Armonico Concertos Op. 3 Nos. 1-6

CD 04 LEstro Armonico Concertos Op. 3 Nos. 7-12

Orchestra da camera I Filarmonici, Alberto Martini

CD 05 Recorder Concertos

Dan Laurin, recorder

Drottningholm Baroque Ensemble

CD 06 Concertos & Symphonies for Strings Vol. I

CD 07 Concertos & Symphonies for Strings Vol. II

CD 08 Concertos & Symphonies for Strings Vol. III

Budapest Strings, Béla Bánfalvi

CD 09 Organ Concertos

Marcelo Bussi, organ Musica ad Rhenum

CD 10 Oboe Concertos Vol. I

CD 11 Oboe Concertos Vol. II

CD 12 Oboe Concertos Vol. III

Burkhard Glaetzner & Ingo Goritzki, oboe

Neues Bachisches Collegium Musicum Leipzig, Max Pommer

CD 13 La Stravaganza Violin Concertos Op. 4 Nos. 1-6

CD 14 La Stravaganza Violin Concertos Op. 4 Nos. 7-12

Orchestra da camera I Filarmonici, Alberto Martini

CD 15 Bassoon Concertos

Daniel Smith, bassoon

English Chamber Orchestra, Philip Ledger

CD 16 La Cetra Violin Concertos Op. 9 Nos. 1-6

CD 17 La Cetra Violin Concertos Op. 9 Nos. 7-12

Roberto Baraldi, violin

Orchestra da camera I Filarmonici

CD 18 Lute Concertos

Jakob Lindberg, lute

Drottningholm Baroque Ensemble

CD 19 Concerti per Archi

Fabio Biondi, violin

Concerto Italiano, Rinaldo Alessandrini

CD 20 Concerti da Camera

Il Giardino Armonico, Giovanni Antonini

CD 21 Viola dAmore Concertos

Lásló Bársony, viola damore

Liszt Ferenc Chamber Orchestra, János Rolla

CD 22 Concertos for Diverse Instruments

Musica ad Rhenum, Ensemble Florilegium

CD 23 Solo Concertos

Modo Antiquo

CD 24 Mandolin Concertos, Cello Sonatas

Marten Scheffer, mandolin I

Rens van der Zalm, mandolin II

Malipiero Ensemble, Krijn Koetsveld

Viola de Hoogh, cello

Mike Fentross, theorbe

Krijn Koetsveld, organ

CD 25 Violin Sonatas Op. 2 Nos. 1-6

CD 26 Violin Sonatas Op. 2 Nos. 7-12

Fabrizio Cipriani, violin

Antonio Fantanuoli, cello

Antonio Frigé, harpsichord

Ugo Nastrucci, theorbo

CD 27 Juditha Triumphans Oratorio Part 1

CD 28 Juditha Triumphans Oratorio Part 2

Gloria Banditelli, mezzo-soprano

Capella Savaria, Nicholas McGegan

CD 29 LOlimpiade Opera Part 1

CD 30 LOlimpiade Opera Part 2

Clememcic Consort, René Clemencic

CD 31 Cantatas

Ensemble Concerto, Roberto Gini

CD 32 Cantatas for Soprano & Basso Continuo

CD 33 Cantatas for Soprano & Basso Continuo

Mode Antiquo, Federico Maria Sardelli

CD 34 Choral Works

CD 35 Choral Works

Liszt Ferenc Chamber Orchestra, Ferenc Szekeres

CD 36 Gloria Stabat Mater